شهر پیغمبر پر از بیداد شد
آسمان لبریز از فریاد شد
نخل ها بر سینه و سر میزدند
طائران عرش پر پر میزدند
چشم جبریل امین مبهوت بود
غرق ماتم عالم لاهوت بود
کینه توزی را عجب آموختند
قلب مادر را به طفلش دوختند
آن در و دیوار گلگون گشت وای
فرق حیدر (ع) غرق در خون گشت وای
ضرب سیلی دیده ای را تار کرد
مجتبی (ع) با زهر آن افطار کرد
با غلاف تیغ بازویی شکست
شمر روی سینه مولا(ع) نشست
روی مه را جوهر نیلی زدند
دختری در کربلا سیلی زدند
درب بیت وحی را افروختند
خیمه اهل حرم را سوختند
از دل زهرا(س) برون شد بوی عود
بوی یاس و آتش و اسپند و دود
میخ در ، پهلوی محسن را درید
تیر شد ، بر حنجر اصغر رسید
تیغ را قنفذ در عالم تاب داد
دست عباس(ع) علی(ع) در شط فتاد
کیست زهرا (س) آسمانی در سجود
بوسه دستاس بر دستی کبود
عادیان، زین سو و آن سو آمدند
بند بر دستان دست حق (ع) زدند
دست حق (ع) در بیعت زنجیــر شد
شیر حق (ع) بین دو صد خنزیر شد
گنبد نیلی ، گریبـــــــــــــان چاک زد
عصمت حق(س) را عدو بر خاک زد
فاطمه(س) یعنی زدن در کوچه ها
مادری را پیش چشم بچه ها
چشم عالم لب به لب الماس شد
خاک یثرب مست بوی یاس شد
عالمی خاموش و بی مهتاب گشت
ارغـــوان رخ ، ماه عالمتــــاب گشت
عرش حق هم زین جفا در هوش شد
ذوالفقار مرتضی(ع) بیهـــــــــوش شد
ادامه دارد ....
